Czesław Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 r. w Krakowie. Od pierwszej rocznicy śmierci w Krasnogrudzie, dawnym dworku rodziny noblisty - obecnie siedzibie Międzynarodowego Centrum Dialogu - odbywają się spotkania poświęcone Miłoszowi organizowane przez Ośrodek Pogranicze Sztuk, Kultur, Narodów z Sejn.
Tegoroczne zacznie się mszą św. w intencji Czesława Miłosza w języku polskim i litewskim. W kościele w Żegarach spotykają się mieszkańcy parafii oraz uczestnicy sympozjum. Potem w Krasnogrudzie odbędzie się debata z udziałem Ireny Grudzińskiej - Gross - publicystki i historyka literatury, Krzysztofa Czyżewskiego, szefa Ośrodka Pogranicze oraz historyka Adama Puchejdy.
Podczas wieczoru przewidziano promocję książki "Czesław Miłosz - Jan Błoński, Listy 1958-1997". "Pamiętanie Miłosza" zakończy się późnym wieczorem w amfiteatrze parku krasnogrudzkiego, gdzie odbędzie się zbiorowe czytanie wybranych tekstów Miłosza.
Pogranicze zaprasza do Krasnogrudy na PAMIĘTANIE MIŁOSZA - spotkanie w 15. rocznicę śmierci Poety.
14 sierpnia 2019 (środa)
Krasnogruda – Żegary
g. 17.00
Msza święta pamięci Czesława Miłosza w językach litewskim i polskim.
Kościół w Żegarach
g. 18.00
"MIŁOSZ A SPRAWA POLSKA". Debata z udziałem Ireny Grudzińskiej-Gross, Krzysztofa Czyżewskiego i Adama Puchejdy, połączona z promocją książki "Czesław Miłosz - Jan Błoński, Listy 1958-1997".
Kawiarnia literacka „Piosenka o Porcelanie” w Krasnogrudzie
g. 20.00
Zbiorowe czytanie Czesława Miłosza.
Amfiteatr parku krasnogrudzkiego
Adam Puchejda — historyk idei. Zajmuje się historią inteligencji, przekształceniami sfery publicznej w XX wieku i historią demokracji. Pracuje m.in. nad książką o krakowskiej szkole krytyki ("Umysł niezniewolony? Krakowska szkoła krytyków (Jan Błoński, Andrzej Kijowski, Ludwik Flaszen, Konstanty Puzyna), a sfera publiczna PRL" i warszawskiej szkole historii idei. Stypendysta m.in. SYLFF i Imre Kertész Kolleg. W roku 2011-2012 studiował w École des hautes études en sciences sociales w Paryżu i w Institut des Sciences sociales du Politique przy CNRS/Université Paris Ouest Nanterre La Défense. Od roku 2011 do 2013 pracował jako asystent prof. Daniela Dayana w paryskim Institut d'études politiques (Sciences Po). W latach 2007-2008 członek zespołu „Res Publiki Nowej", 2010-2013 redaktor miesięcznika „Znak" i żydowskiego kwartalnika o literaturze i sztuce „Cwiszn". Stały współpracownik tygodnika „Kultura Liberalna". Członek m.in. American Political Science Association i Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej.
Irena Grudzińska-Gross - historyk idei, historyk literatury, eseistka, profesor literatury porównawczej Uniwersytetu Bostońskiego, przewodnicząca Instytut Nauk Humanistycznych. Studiowała w Warszawie, Rzymie i Nowym Jorku, gdzie zrobiła doktorat z romanistyki w roku 1982 na Columbia University. Publikowała m.in. w „Aneksie", „Zeszytach Literackich", „Tygodniku Powszechnym" i „ResPublice Nowej". Jest autorką książki Miłosz i Brodski. Pole magnetyczne oraz wydanej w serii Meridian książki Honor, horror i klasycy, a także współautorką książek Złote żniwa oraz W czterdziestym nas Matko na Sibir zesłali ... napisanych z mężem Janem Tomaszem Grossem.
O książce „Honor, horror i klasycy”, Wydawnictwo Pogranicze, Sejny 2012
Eseje Ireny Grudzińskiej-Gross, te o romantycznych klasykach i polskich sprawach, na równi z tymi o Nowym Jorku po 11 września i bliskich jej ludziach pogranicza opisują świat z perspektywy intelektualistki zaangażowanej, która tu i teraz buduje swoją vita activa w oparciu o „pamięć, intelekt, odrębność i niezgodę” (tak kiedyś określiła uosobienie ideału intelektualisty).
Otrzymujemy więc opowieść o najbardziej aktualnych dylematach współczesności, nie tyle zbiór esejów, ile książkę, którą trzeba przeczytać „od deski do deski”, jako jedną, dynamicznie rozwijającą się w czasie refleksję, w której autorce nie tyle zależy na udowadnianiu spójności swoich poglądów („spójność nie jest przecież zaletą samą w sobie”), ile na ciągłym wnikaniu pod powierzchnię utartych opinii, które kamuflują rzeczywistość, relatywizują odpowiedzialność intelektualistów, zaciemniają „sprawy, które są zupełnie jasne”. Nie ma w tych esejach gotowych odpowiedzi, skończonych koncepcji i naukowo uzasadnionych teorii, za to jest coś ważniejszego – duch prawdy.
Krzysztof Czyżewski
Napisz komentarz
Komentarze